29.12.11
Árslokapóstur
Í árslok kemst maður ekki hjá því að hugsa til baka um hvað maður gerði á árinu sem er að líða. Ég get ekki annað en verið frekar ánægt með 2011. Það byrjaði með atvinnuleit. Ég skrifaði nokkrar rannsókna tillögur sem féllu í frekar grýttan jarðveg og varð officially atvinnulaus með vorinu. En þá útskrifaðist ég formlega úr skóla og fékk diplómu sem var gaman. Mamma, Gía og Þórður komu til að fagna með mér og við skemmtum okkur vel í Chicago og New York. Ég varð líka ólétt. Skrifaði grein og sendi hana inn og síðan aðra.
Við Óli fórum í frábæra ferð til Frakklands í vínsmökkun með mömmu og Sunnu. Ég fór til Belgíu á ráðstefnu og beint þaðan til Oregon á aðra ráðstefnu. Við fórum bæði heim til Íslands, reyndar í sitthvoru lagi en síðan fórum við saman í ferð til Flórída. Við fengum líka fullt af gestum sem var svaka gaman.
Aðallega höfðum við það bara svaka gott hérna í New York, nutum þess að vera saman atvinnulaus í 3 mánuði í sumar og fórum í óteljandi göngutúra um Central Park.
Mér líst frekar vel á 2012. Ætli ég byrji ekki á því að eignast barn. Síðan veit ég ekkert hvað gerist. En það er ekkert smá spennandi. Svo ótrúlegt að maður geti bara búið til manneskju úr holdi og blóði sem býr síðan hjá manni og reiðir á mann alveg hundrað prósent.
Við Óli fórum í frábæra ferð til Frakklands í vínsmökkun með mömmu og Sunnu. Ég fór til Belgíu á ráðstefnu og beint þaðan til Oregon á aðra ráðstefnu. Við fórum bæði heim til Íslands, reyndar í sitthvoru lagi en síðan fórum við saman í ferð til Flórída. Við fengum líka fullt af gestum sem var svaka gaman.
Aðallega höfðum við það bara svaka gott hérna í New York, nutum þess að vera saman atvinnulaus í 3 mánuði í sumar og fórum í óteljandi göngutúra um Central Park.
Mér líst frekar vel á 2012. Ætli ég byrji ekki á því að eignast barn. Síðan veit ég ekkert hvað gerist. En það er ekkert smá spennandi. Svo ótrúlegt að maður geti bara búið til manneskju úr holdi og blóði sem býr síðan hjá manni og reiðir á mann alveg hundrað prósent.
24.12.11
Jólahefðir
Eitt af því skemmtilegasta við jólin eru allar hefðirnar sem maður hefur í sambandi við þau. Elda góðan mat, fara í jólaboð til ömmu, hitta fjölskylduna í sínu fínasta pússi. Tala nú ekki um að hugga sig með smákökum við kertaljós og nýja bók.
Þegar maður giftir sig fær maður síðan enn fleiri hefðir. Stollen og Lebkuchen. Jólaboð á öðrum. Svaka samviskusamur kertasníkir. Þegar maður heldur jól í útlöndum bætast við enn fleiri hefðir. Okkur Óla finnst til dæmis báðum mikilvægt að baka randalín. Í fyrsta sinn sem ég bakaði randalín lukkaðist hún svaka vel. Lyfti sér. Varð ekki of stökk. Óli gerði kremið og þetta er allt skjalfest á síðum internetsins. Næsta ár ætlaði ég að endurtaka leikinn en þá varð það að einni risastórri piparköku. Alveg pikk-stökk. Ekki séns að raða kökunni upp í lög. Þetta árið passaði ég mig að baka hana ekki of lengi. Í nótunum mínum stendur "baka í 8 mín, á að vera mjúk þegar tekin er út." Þannig að núna er hún mjúk en alveg samfallin.
Meira bullið. Í fyrra bakaði ég lebkuchen í fyrsta sinn. Þær lukkuðust bara ljómandi vel. Þetta árið ætlaði ég að endurtaka leikinn. Nema hvað. Bakaði eitthvað sem einhverjir vilja kannski kalla lebkuchen en er ekki það sem ég hafði í huga að baka. Lebkuchen eru svona mjúkar piparkökur. Tiltölulega dökkar og mjúkar. Mínar eru ljósar og tiltölulega stökkar. Mér finnst hundleiðinlegt að baka vegna þess eða þess vegna er ég er svo léleg í því.
Sem betur fer erum við Óli ekki með neinar hefðir hvað varðar jólamatinn. Við höfum eldað svína kjöt og endur en þetta árið ákváðum við að hafa osso buco. Við erum svo spennt fyrir kjötsúpum. Og osso buco er ítölsk kjötsúpa svaka ljúffeng. Ég er alltaf að skimast um eftir kálfaskönkum en sé þá aldrei í whole foods. Í gær fór ég spes ferð til svaka fíns slagtara og hann tjáði mér að það væri bara ekkert framboð af kálfakjöti í New York um þessar mundir. Þá rak ég augun í svína-maga (pork-belly) sem var það sem mig langaði svo að elda í hitteðfyrra en fann ekki þá svo ég lét bara slag standa. Svo við vorum í því til að ganga tvö í gærkvöldi að pre-elda svína magann að hætti Gordon Ramsey. Byrjuðum aðeins of seint að spá í þessu og síðan kom í ljós að það á að elda stykkið í fleiri fleiri tíma áður en það er kælt og sett inn í ískáp, áður en farið er að elda það aftur næsta dag.
Pork belly var algjör tískuréttur hérna í New York fyrir tvemur árum. Kokkar voru ekki með kokkum nema þeir buðu upp á pork belly. Alveg eins og fois gras fyrir það. Við erum aðeins eftir á. Vonandi lukkast þetta. Gleðileg jól elskurnar mínar.
Þegar maður giftir sig fær maður síðan enn fleiri hefðir. Stollen og Lebkuchen. Jólaboð á öðrum. Svaka samviskusamur kertasníkir. Þegar maður heldur jól í útlöndum bætast við enn fleiri hefðir. Okkur Óla finnst til dæmis báðum mikilvægt að baka randalín. Í fyrsta sinn sem ég bakaði randalín lukkaðist hún svaka vel. Lyfti sér. Varð ekki of stökk. Óli gerði kremið og þetta er allt skjalfest á síðum internetsins. Næsta ár ætlaði ég að endurtaka leikinn en þá varð það að einni risastórri piparköku. Alveg pikk-stökk. Ekki séns að raða kökunni upp í lög. Þetta árið passaði ég mig að baka hana ekki of lengi. Í nótunum mínum stendur "baka í 8 mín, á að vera mjúk þegar tekin er út." Þannig að núna er hún mjúk en alveg samfallin.
Meira bullið. Í fyrra bakaði ég lebkuchen í fyrsta sinn. Þær lukkuðust bara ljómandi vel. Þetta árið ætlaði ég að endurtaka leikinn. Nema hvað. Bakaði eitthvað sem einhverjir vilja kannski kalla lebkuchen en er ekki það sem ég hafði í huga að baka. Lebkuchen eru svona mjúkar piparkökur. Tiltölulega dökkar og mjúkar. Mínar eru ljósar og tiltölulega stökkar. Mér finnst hundleiðinlegt að baka vegna þess eða þess vegna er ég er svo léleg í því.
Sem betur fer erum við Óli ekki með neinar hefðir hvað varðar jólamatinn. Við höfum eldað svína kjöt og endur en þetta árið ákváðum við að hafa osso buco. Við erum svo spennt fyrir kjötsúpum. Og osso buco er ítölsk kjötsúpa svaka ljúffeng. Ég er alltaf að skimast um eftir kálfaskönkum en sé þá aldrei í whole foods. Í gær fór ég spes ferð til svaka fíns slagtara og hann tjáði mér að það væri bara ekkert framboð af kálfakjöti í New York um þessar mundir. Þá rak ég augun í svína-maga (pork-belly) sem var það sem mig langaði svo að elda í hitteðfyrra en fann ekki þá svo ég lét bara slag standa. Svo við vorum í því til að ganga tvö í gærkvöldi að pre-elda svína magann að hætti Gordon Ramsey. Byrjuðum aðeins of seint að spá í þessu og síðan kom í ljós að það á að elda stykkið í fleiri fleiri tíma áður en það er kælt og sett inn í ískáp, áður en farið er að elda það aftur næsta dag.
Pork belly var algjör tískuréttur hérna í New York fyrir tvemur árum. Kokkar voru ekki með kokkum nema þeir buðu upp á pork belly. Alveg eins og fois gras fyrir það. Við erum aðeins eftir á. Vonandi lukkast þetta. Gleðileg jól elskurnar mínar.
19.12.11
Jólin koma
Óli jólasveinn. Við keyptum í fyrsta sinn alvöru jólatré og það ilmar eins og sítróna. Alveg æðislegt. Það er líka svaka stórt. Stærra en ég. Núna þegar við erum að verða alvöru fjölskylda verðum við að hafa alvöru jólatré.
Ég er búin með enn eitt saumastykkið. Það er sængurver. Frekar lítið. En voða sætt. Grænt og bleikt mynstur öðru megin og hvítt hinu megin.
Við Óli erum þessa dagana alveg á útopnu að njóta þess að fara út á lífið á kvöldin. Fórum í óperuna á föstudaginn að sjá Hans og Grétu eftir Engelbert Humperdinck. Þetta er eiginlega barnaverk en það er orðin hefð í the Met að sýna það fyrir jólin. Ljómandi skemmtilegt.
Það er svo fyndið að vera að fara að eignast barn. Maður undirbýr allskonar. Kaupir húsgögn (rimlarúm og skiptiborð), pínulítil föt sem passa, kannski saumar maður nokkur. Það er svaka mikið vesen. Maður fer á námskeið. Við Óli þurfum að fara á tvö til að mega eignast þetta barn. Konan borðar svaka mikið og hættir að drekka áfengi og kaffi. Maðurinn kaupir myndavél og lærir á stillingar og ljósop. Tala nú ekki um allar bækurnar sem maður les um smábörn og hvernig á að hugga þau, tala við þau, hjálpa þeim að tjá sig, kenna þeim að vera til í heiminum. Vísindagreinar um bólusetningar. Þetta er heljarinnar undertaking. Síðan mætir barnið og er algjörlega unimpressed og skilur ekkert í því hvers vegna maður var að hafa fyrir þessu. Frá A til Ö. Eiga sig yfir höfuð. Og hverju svarar maður þá? Okkur langaði svo að eiga barn. Lífið er svo dásamlegt að okkur langaði að deila því með þér. Eitthvað þannig.
7.12.11
Lukkaðist
Brauð eru aðeins duttlungafull. Stundum heppnast þau vel. Stundum illa. Þetta heppnaðist svaka vel.
Það er hveitibjórsger í þessu brauði. Ég sendi greinina mína inn. Það er ekkert góð tilfinning. Aðallega stress. Gott að vera búin að því en samt stressandi. Húha.
Já já.
Það er hveitibjórsger í þessu brauði. Ég sendi greinina mína inn. Það er ekkert góð tilfinning. Aðallega stress. Gott að vera búin að því en samt stressandi. Húha.
Já já.
