Húrra!!

Við Óli ákváðum að hittast um þjóðhátíðarhelgina í Kentucky og fara saman í klifurferð. Áttum að lenda með þriggja mínútna millibili í Cincinnati. Til er amerískt máltæli sem er á þá leið að ef eitthvað hljómar of gott til að vera satt, þá er það það líklega. 3 mínútur lengdust í sólarhring og ég var föst í Cincinnati.

Cincinnati er meðal stór borg í Bandaríkjunum. Ég á enn eftir að kynnast meðalstórri borg sem jafnframt er eitthvað áhugavert að gerast í. Sjá til dæmis Pittsburg. Það varð úr að ég fór í 10 tíma göngutúr í leit að Whole Foods. Ég gekk yfir fljót og ár, upp á fjall, gegnum skóg og inn í fátæktra hverfið. Þar kíkti ég inní matvöruverslun sem minnti á kaupfélagið í Dalasýslu fyrir 25 árum. Ég var með kort og komst smám saman nær Whole Foods þangað til ég gekk útúr kortinu. Ég vissi svosem að það myndi gerast á endanum. Síðan gerðist það. Á fjallstindinum.

Eftst á fjallinu var ég að kæla mig í sturtum sem eru þar við sætustu sundlaug sem ég hef á ævinni séð að hugsa um það hvernig ég eigi að halda áfram án þess að vita neitt um það hvert ég sé að fara. Eins og sönnum pílagrímsfara sæmir ákvað ég að halda áfram og labba bara í áttina að Whole Foods. Það var þá sem ég hitti konuna. Svarta gullfallega konu sem var engli líkust. Við vorum að ganga í sömu átt og fórum að spjalla. Hún útskýrði fyrir mér örugglega tíu sinnum hvaða götur ég ætti að ganga niður og í hvaða átt ég ætti að beygja og hvaða vegatálmar væru við þær beygjur. Þetta var of flókið fyrir mig. Ég náði þessu ekki. Svo við löbbuðum bara áfram og hún sagði mér frá dóttur sinni sem er 15 ára og ég sagði henni frá manninum sem ég hafði ætlað að hitta á flugvellinum deginum áður. Við gengum niður fjallið, í gegnum skóg, framhjá fiðrildagarðinum og gosbrunninum, upp og niður fleiri hæðir og yfir brú. Við löbbuðum örugglega saman í klukkutíma þar til að því kom að það voru bara þrjár götur og þrjár beygjur sem ég átti að taka til að komast á veginn sem Whole Foods er við. Hún var á leiðinni á Mc Donalds að kaupa franskar. Leiðir skildust og ég hélt áfram með nógu einfaldar leiðbeiningar til að komast klakklaust á Madison Avenue.

Að lokum komst ég á áfangastað. Ég keypti fyrir okkur mat og Óli lenti loksins í Cincinnati, fékk bíl og kom að sækja mig. Vá hvað það var yndislegt að sjá sæta Óla minn. Síðan fórum við til Kentucky, í Red River Gorge, og klifruðum í Muir Valley. Óli levellaði og við erum bæði í 5.10. Við klifruðum nokkrar 10a og eina 10b. Það var geðveikt. Hún heitir Little Viper. Dynabolt Gold var líka uppáhalds og Rat Stew.