Húrra!!

Þetta er það nýja sem er að gerast hjá mér.  Mér var treyst fyrir tvem bekkjum og nú er ég að reyna að kenna þeim vísindin á bak við veðurfarsbreytingar.   Við vorum að klára þriðju vikuna og ég get ekki sagt að þetta sé það auðveldasta sem ég hefði getað látið mér detta í hug að gera.  En kannski það skemmtilegasta.  Ég er ekkert smá ánægð með lífið og tilveruna.

Börnin eru svaka sæt og indæl.  Stóru börnin.  Litlu börnin mín auðvitað líka.  Þau eru öll búin að vera með flensu sem endaði (vonandi) með því að Óli fékk flensu.  Elsku karlinn.

Það erfiðasta við að kenna er að börnunum finnst þetta svo flókið.  Ég segi þeim eitthvað sáraeinfalt og þau horfa á mig með augum sem segja "jæja, hvenær ætlarðu að kenna okkur eitthvað nýtt".  Síðan segi ég þeim tvo aðra hluti og hvernig þeir púslast saman.  Ég segi þeim þetta svona þrisvar sinnum og síðan eiga þau að gera verkefni þar sem þau fara í gegnum þessi skref sjálf og þau hafa enga hugmynd.  Eru bara eitt spurningamerki og vita ekki hvernig þau eiga að byrja.  Kannski ekki öll.  Sum skilja.  Sum eru svaka dugleg, lesa fyrir tímann og spyrja og þau skilja en nokkur sitja bara og hvíslast á, leika sér með blýjantinn sinn og brosa stundum.