Húrra!!

Þetta er nýjasti frasi frumburðarins.  "Málið er að ég þarf að gera þetta."  Ég veit reyndar hvaðan hún hefur þetta og það er frá móður sinni.

Áðan sagði hún "nú er ég reið við þig pabbi" þegar hann vildi ekki leyfa henni að gera eitthvað.  Svo settist hún á móti honum og horfði alvarleg á hann.

Það er thanksgiving og við fengum sennilega bestu thanksgiving máltíð hingað til.  Við Sara voru báðar í allan dag að elda.  Byrjuðum í gærkvöldi og héldum áfram eftir morgunmat.  Hálf átta var hún byrjuð að skera og hræra og gera allt mögulegt og ég tók þátt svona rétt rúmlega átta.  Við fórum út í klukkutíma með krakkaskarann og síðan borðuðum við hádegismat en annars vorum við á fullu í allan dag og útkoman var bara ljómandi góð.  Svaka góður kalkúnn, dressing, kartöflumús, rósakál, bollur, sósur og sultur.  Og að sjálfsögðu pumpkin pie í eftirrétt.  Við vorum öll þakklát fyrir vini og fjölskyldu, frið og stöðugleika í okkar heimaslóðum.  Og fyrir það að vera til yfir höfuð, og það með sjálfsvitund.  Þó það sé nokkuð líklegt að líf finnist á fleiri stöðum en á jörðinni þá er ekki gefið að það geti hugsað og notið lífsins með þeim máta sem við gerum og fyrir það erum við þakklát.