Húrra!!

Þau eru svo yndisleg.  Núna segir Edda um það bil í hvert sinn sem við borðum kvöldmatinn "þetta er besti matur sem ég hef smakkað" eða eitthvað í þá áttina.  Og Sólveig lætur ekki sitt eftir liggja og segir "mmmmmmmmm".  Hún er orðið algjört matargat og hámar í sig allt sem ég býð henni upp á.  Í kvöld vorum við hins vegar með grænkáls-pasta, með fullt af ólívu olíu og osti svo þetta var mjög djúsí, en Eddu fannst þetta alveg ótækt og gargaði "Ég vil ekki þetta græna - urrr".  Og var í alvörunni mjög svekkt en mér fannst það bara fyndið.  Passaði mig samt að bæla þá tilfinningu.  Maður verður að sýna samkennd.