Húrra!!

Við Óli erum á fæðinganámskeiði. Það er algjörlega the thing to do hérna í Bandaríkjunum. Fyrir pör sem eru að fara að eignast barn það er að segja. Við ætluðum reyndar ekki á svona en síðan kom í ljós að fæðingaheimilið er með það sem inngönguskylirði, svo þá ákvað ég að við skyldum fara. Filosófían sem við fylgjum heitir Bradley method eftir lækni sem fannst lyfjagjafir og læknisinngrip vera komin í ógöngur í kringum 1950.

Þá voru konur gjarnan bundnar við sjúkrarúm með lappirnar upp í loftið, slegnar út með lyfjum og barnið togað út með töngum. Hætt er að binda konur en annars hefur lítið breyst síðan honum ofbauð. Í dag, ef maður vill fæða barnið sitt með svipuðum hætti og konur á sléttum Afríku gera þá verður maður í fyrsta lagi að kunna á kerfið og vita hvernig maður kemst hjá því að lenda á færibandinu og í öðru lagi að læra um það hvernig náttúruleg fæðing gengur fyrir sig því það eru ekkert svo margir sem vita það.

Svo við erum núna á mánaðar löngu námskeiði tvisvar í viku, 3 tíma í senn að læra um öll smáatriðin ásamt nokkrum öðrum pörum. Þetta gera 24 klukkustundir og við vorum nú aðeins efins um að það væri svona mikið sem maður þyrfti að læra en kennaranum tekst bara ágætlega að fylla upp í þennan tíma. Eitt af því sem mér fannst merkilegt var að öll önnur kven spendýr borða fylgjuna þegar hún er fædd. Það stöðvar blæðingu ef einhver er og eykur mjólkur framleiðslu. Þegar kennarinn átti sitt annað barn skar hún nokkra litla bita af fylgjunni og borðaði þá með prjónum. Síðan í marga daga á eftir setti hún smá bita í boostið á morgnanna. Við á þessu námskeiði erum svo sjóuð að allir tóku þessu bara vel þó svo sumir hafi kannski aðeins grett sig. Annars er vinsælt líka að þurrka hana og setja í capsúlur sem maður gleypir, eina á dag í nokkra daga. Svaka áhugavert! Hérna er linkur á rannsóknir um hollustu fylgjunnar.