20.1.10
Ljúfa líf
Hvað ætli ég hafi notað þennan titil oft? Ég get bara ekki að því gert, ég elska lífið. Elska að vera til. Elska manninn minn. Elska vinnuna mína. Það er allt á snar fullu að gerast í researchinu mínu. Svaka spennandi. Uta var svaka spennt fyrir líkaninu mínu og hennar vinna er svo spennandi. Hún uppgötvaði transparent exopolymer particles. Þetta er límið sem heldur heiminum saman. Heiminum... ögnum í sjó, same difference. Ég vona að ég verði jafn góður vísindamaður og hún er.
Loksins er ég að elda. Þegar maður eldar skilur maður hvernig heimurinn virkar. Brot úr lífinu koma saman og verða að heilli mynd meðan maður hrærir í pottum. Að elda er eins og að dreyma. Merkilegt. Á npr var smá klausa um Ísland og viðtal við fólk úr þjóðfélaginu. Hr. Hreinsson harðfiskþurrkara, Helgu einhverja sem stóð í röð að fá súpu. Íslenskur hreimur er ekkert smá sætur og krúsilegur. Niðurstaðan var að Íslendingar eru að enduruppgötva ræturnar og að fiskur er framtíðin.
Í sambandi við þetta icesave mál og bankahrun þá er ég að komast á þá skoðun að þó að einhver ábyrgð liggi hjá almenningi (raðgreiðslur, myntkörfur, kjósa Davíð) þá liggur hún aðallega hjá kapitalískum ofurgræðgisbubbum eins og Dabba, Jón Ásgeiri og hvaðhannnúheitir Thor. Og það að við skyldum ekki hafa áttað okkur á því að þeir væru svona spilltir og firrtir eða getað stoppað þá í landráðinu er ekki við okkur að sakast. Enginn álasar Bandarískum almenningi fyrir að hafa ekki fattað að veldi Bernie Madoffs var byggt á brauðfótum. Við getum enn borið höfuðið hátt en lexían er kannski að skrúfa aðeins niður í hrokanum.
Við erum ekki best, ekki flottust og ekki gáfuðust. Við erum alveg ágæt og við reynum eins og við getum sem ég vona að sé aðdáunarvert. En að háskóli Íslands sé með betri skólum í heimi og sjúkrahús landsins eitthvað á heimsmælikvarða er bara ekki satt. Ég er orðin alveg snar þreytt á að heyra þetta.
Hmph! Get ekki endað þetta blogg á svona súrum nótum. Maturinn er að verða til, Óli er að koma heim, ég á vinnudeit á morgun á Housing, það eru 8 gráður í New York. Svaka heitt! Ljúflingshóll er ljúfur. Ljúfur eins og lífið.
Loksins er ég að elda. Þegar maður eldar skilur maður hvernig heimurinn virkar. Brot úr lífinu koma saman og verða að heilli mynd meðan maður hrærir í pottum. Að elda er eins og að dreyma. Merkilegt. Á npr var smá klausa um Ísland og viðtal við fólk úr þjóðfélaginu. Hr. Hreinsson harðfiskþurrkara, Helgu einhverja sem stóð í röð að fá súpu. Íslenskur hreimur er ekkert smá sætur og krúsilegur. Niðurstaðan var að Íslendingar eru að enduruppgötva ræturnar og að fiskur er framtíðin.
Í sambandi við þetta icesave mál og bankahrun þá er ég að komast á þá skoðun að þó að einhver ábyrgð liggi hjá almenningi (raðgreiðslur, myntkörfur, kjósa Davíð) þá liggur hún aðallega hjá kapitalískum ofurgræðgisbubbum eins og Dabba, Jón Ásgeiri og hvaðhannnúheitir Thor. Og það að við skyldum ekki hafa áttað okkur á því að þeir væru svona spilltir og firrtir eða getað stoppað þá í landráðinu er ekki við okkur að sakast. Enginn álasar Bandarískum almenningi fyrir að hafa ekki fattað að veldi Bernie Madoffs var byggt á brauðfótum. Við getum enn borið höfuðið hátt en lexían er kannski að skrúfa aðeins niður í hrokanum.
Við erum ekki best, ekki flottust og ekki gáfuðust. Við erum alveg ágæt og við reynum eins og við getum sem ég vona að sé aðdáunarvert. En að háskóli Íslands sé með betri skólum í heimi og sjúkrahús landsins eitthvað á heimsmælikvarða er bara ekki satt. Ég er orðin alveg snar þreytt á að heyra þetta.
Hmph! Get ekki endað þetta blogg á svona súrum nótum. Maturinn er að verða til, Óli er að koma heim, ég á vinnudeit á morgun á Housing, það eru 8 gráður í New York. Svaka heitt! Ljúflingshóll er ljúfur. Ljúfur eins og lífið.