Húrra!!

Fátt er nú skemmtilegra en að bregða sér aðeins af bæ að heimsækja vini og vandamenn. Um helgina brá ég mér úr Chicago að heimsækja Óla minn í New York og við bruðgum okkur til Boston með Fung Wah. Rútuferðin var stórkostleg. Við vorum með svo gott nesti. Afgangar (eggaldin réttur og pumpkin stappa ala Óli og þorskur og tómatasalat ala Tinna). Eftirréttur var belgísk eplabaka frá financier (fínasta patisserie í bælnum) og, okkur aldeilis að óvörum, Lavazza kaffi sem við fengum in the middle of nowhere. Og auðvitað 3 vikna uppsafnaðar fréttir.

Í Boston hittum við Elliot og Robin og náðum að chilla aðeins með þeim áður en aðalið tók við. Sigurdís að halda upp á þrítugs afmælið sitt með þvílíkum stæl að annað eins hefur varla sést. Íbúðin full af fólki að smjatta á hákarli og renna honum niður með brennivíni. Til merkis um hve fólk var hrifið þá kláruðust tvær eins lítra flöskur. Síðan var haldið í Cambridge á djammið. Svaka stuð dansiklúbbur með súper dj sem spilaði satisfaction okkur til mikillar satisfaction.

Eftir mjög indælan morgunverð héldum við aftur til New York þar sem ekkert mikið frásögufærandi gerðist. Ég náði að vera í svaka stressi með að missa af vélinni þrátt fyrir heit um að vera alltaf í góðum tíma. Og núna er ég í Chicago og allt að færast í rétta átt research lega. Náði nefnilega að lesa svo margar greinar á öllu þessu ferðalagi.