Húrra!!

Martin Luther King dagurinn var í gær. Þá er kongurinn heiðraður með umræðu og endurflutningi ræðna hans í útvarpinu. Ég hlustaði á ræðuna sem hann flutti fyrir utan Riverside kirkjuna þann 4. apríl 1967. Í henni tilgreindi hann og útskýrði hvers vegna hann var á móti stríðinu í Víetnam. Hann fann sig knúinn til þess að gera það þar sem margir fylgjendur hans skildu þá afstöðu illa. Fannst hann vera að fara út fyrir sína lögsögu.

Þessi ræða er ekkert smá flott. Ég var mjög hrærð. Reyndi að ímynda mér hvernig ég hefði upplifað áheyrnina væri ég svört kona á þessum tíma. Óskaði þess að það væri svona leiðtogi í dag sem ég gæti litið upp til og mundi þá eftir Al Gore. Enginn er fullkominn, en þegar menn leggja hart að sér og gera sitt besta, þá er það aðdáunarvert og ekki hægt að ætlast til meira.