Húrra!!

Núna get ég farið að byrja setningar á þessa leið. Ég er eins og setningin gefur til kynna, nefnilega komin með samstarfsmann, collaborator. Það finnst mér mjög gaman. Hann býr í Oregon sem er einmitt fylki sem ég á eftir að heimsækja. Við ætlum að setja mitt líkan inn í hans, sem er ekki bara hans heldur á öll hans grúppa það, og athuga hvort við getum líkt eftir því sem vitað er um fyrri alda veðurfar betur. Við höldum náttúrulega að við getum það og þá er næsta skrefið að athuga hverjar spárnar okkar verða. Verða þær öðruvísi en þær sem nú liggja fyrir? Sennilega, höldum við. Hvernig þá? Jahh, þær munu allavegana ekki batna. Sorrý jöklaunendur. Þið hefðuð átt að taka strætó eða hjóla!

Sorrý hvað ég er brjáluð. Get bara ekki að því gert. Allavegana gott meðan ég tek það út á síðum ljósvakans en ekki á eiginmanninum. Óli hefur það annars svaka gott, um það bil jafn gott og ég. Þrátt fyrir vandamál jarðarinnar er lífið ljúft sem útsprungin rós í eggi.