Húrra!!

Loksins rann stóra stundin upp fyrir ungu brúðhjónin. Við Óli vorum líka kát. Við tókum þátt í öllu sem okkur var boðið í, kirkju athöfninni og síðan dansiballinu og matnum. Allt var hið glæsilegasta. Kirkjan var mjög falleg og brúðarmeyjarnar voru líka fallegar, í svona fjólubláum kjólum allar eins, eins og þær séu að fara á high-school prom. Ég var náttúrulega lang glæsilegust allra kvenna á staðnum. Í antik-kjólnum mínum þessum bláa og hvíta í nýju háhæluðu skónum. Enginn var í hærri skóm en ég.

Maturinn var góður og kakan líka. Það var heilt band að spila og bæði söngkona og söngvari. Söngkonan var svaka góð. Enda svört. Ég held að allir svertingjar séu góðir að syngja. Þeir eru líka alltaf syngjandi. Út á götu, inní strætó, hvar sem er.

Núna er Óli í flugvél á leiðinni til Santa Barbara. Ég ætla að kíkja líka á fimmtudaginn. Við ætlum í vínsmökkun. Kannski að klifra líka.