Húrra!!

Það er fyrsti apríl og Ólöf frænka mín hringir í mig og segist vera á leiðinni! Hún verði komin á flugvöllinn klukkan níu í kvöld.

Í því sem ég var að skrúbba klósettskálina í morgun (ef svo skyldi vera að hún væri ekki að gabba mig) þá kallar Óli
-Tinna Tinna! Komdu, það er spæta í trénu!
-Ha í alvörunni! (tréð fyrir utan gluggan okkar er alltaf með allskonar skrýtnum dýrum í) (Hendi af mér skúringahönskunum og kem hlaupandi)
-Já hún er þarna
-Ha hvar?
-Þarna!
-Ha? (rýni eitthvað útí buskann)
-Þú sérð hana örugglega betur ef þú ferð út á svalir. Hún er þarna aðeins bakvið þessa grein.
(ég er á nærbuxunum einum fata og pínulítilli bol-tusku)
-Hvað ertu að tala um maður, það er ískalt!!!
-hmmpsskvpp (Óli að springa yfir því hvað ég sé fattlaus)