11.6.04

Æ æ

Hefði kannski ekki átt að vera að æða í leikhús. Nú er ég bara ennþá lasnari fyrir vikið. Er bara í rúminu með Harry. Notalegt að hafa svona góðan vin sem hughreystir mann þegar maður er lasinn.

Leikritið var gott sem við sáum. Það kom líka í ljós þegar leið á að við bæði höfðum séð það bæði á fjölum Þjóðleikhússins og einnig bíómyndina (eða eina af allavegana þrem sem gerðar hafa verið eftir þessari sögu). Enda er þetta mjög klassísk saga.

En núna ætla ég að taka þessa flensu alvarlegar, sem er greinilega það sem hún vill, og vera bara í rúminu, drekka te og slaka á. Einhvernveginn nennir maður alltaf að slaka á nema þegar maður er lasinn, þá vill maður drífa í hlutum og vesenast.

This page is powered by Blogger. Isn't yours?