Húrra!!

Hae! Hvernig var helgin hja ther? Min var alveg super. Adallega kannski sunnudagurinn. Thar sem billinn okkar er med flensu tha akvadum vid ad fara i gym sem haegt er ad komast i med almenningssamgongum. Drifum okkur mjog mikid thvi thad matti alls ekki missa af lestinni thvi hun kemur bara a tveggja tima fresti. Paelidi thjonustu, sidan kostar halfa formuu ad ferdast med henni. Allavegana, thetta var svaka fint gym, fullt af klarum strakum ad klifra, einum of klarum kannski thvi brautirnar voru svo erfidar ad vid gatum bara gert thaer lettustu. Svaka asnalegt, en samt allt i lagi, vid gerdum thessar lettu bara aftur og aftur.

A leidinni heim thegar vid vorum ad koma ad stodinni okkar segir Oli svona ad hann se bara ad hugsa um ad fara ut a skola stodinni, og hvort eg aetli lika upp i skola. Ja segi eg thvi eg aetladi ad vinna i verkefninu sem eg tharf ad fara ad skila... En oops! Eg er ekki med lykla, svo eg kemst ekki inn a skrifstofuna, bommer. Get ekki farid ut. Svo Oli fer ut. Og eg sit enn i lestinni. Med enga lykla. Med enga lykla. Thad tharf vist lika lykla til ad komast heim til sin til ad na i lyklana. Mjog pirrandi situasjon. Til ad gera langa sogu stutta tha fekk eg agaetis gongutur fram og aftur um hverfid. En godur dagur samt. Vid maettum halftima adur en gymmid opnadi, en ekkert mal. Haldidi ad thad hafi ekki bara verid kaffihus vid hlidina gymminu. Reyndar Starbucks en samt otrulegt, yfirleitt er 10 min keyrsla milli hverrar byggingu i Ameriku. Svo thad var svaka notalegt, vid hjonin a kaffihusi a sunnudagsmorgni ad lesa um thad sem brennur a landanum thessa dagana. Lesbiur og hommar, kosningaherferdarskipuleggjendur radamanna og svona eitthvad i theim dur.